Czekamy. Mamy cały czas świata - powtarza chór-narrator, który nadaje tej opowieści poetycką powagę i szlachetny ton antycznej tragedii greckiej.

Miasto gdzieś w Anglii. Jest koniec grudnia. W przejmujących okolicznościach poznajemy losy kilkorga mieszkańców - Roberta, Danny`ego, Laury, Steve`a, Heather. To ludzie z marginesu, alkoholicy, narkomani, bezdomni. Wykluczeni. Wszyscy oni egzystują na granicy życia i śmierci - cienkiej jak igła strzykawki, jak ostrze żyletki.

Jeden z bohaterów znalazł się właśnie po tamtej drugiej stronie. Towarzysząc mu do końca w ostatnim rytuale przejścia, chór żałobników snuje oscylującą między teraźniejszością a przeszłością narrację, czuły pożegnalny tren.